zeeanemonen
Longen vol met lucht rukken zich los
uit de angstige maar vertrouwde realiteit
voet voor voet schuivelend door
het zwierende gras vol zeeanemonen
De lucht sluipt weg tussen vingers
het gras verhardt en veranderd in steen
de zeeanemonen komen plots vol met leven
en stappen gemeen op je teen.
Omhoog klimmend raak je verstrikt in het water
je schreeuwende stem blijkt enkel van lucht
de tranen vol ogen zwemmen als vissen in het water
het lichaam ontglipt je in vogelvlucht.
uit de angstige maar vertrouwde realiteit
voet voor voet schuivelend door
het zwierende gras vol zeeanemonen
De lucht sluipt weg tussen vingers
het gras verhardt en veranderd in steen
de zeeanemonen komen plots vol met leven
en stappen gemeen op je teen.
Omhoog klimmend raak je verstrikt in het water
je schreeuwende stem blijkt enkel van lucht
de tranen vol ogen zwemmen als vissen in het water
het lichaam ontglipt je in vogelvlucht.
Over dit gedicht
| Auteur: marije kooij | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||