Met bloed vermengde tranen
Met bloed vermengde tranen
De tranen prikken achter mijn ogen
Ze blijven maar onbewogen
Ze willen maar niet te voorschijn komen
Om op mijn wangen te gaan wonen
Ze willen niet over mijn wangen rollen
En op de grond tot bloed stollen
Ze willen maar niet komen, die met bloed vermengde tranen
Mijn verdriet wil zich niet een weg naar buiten banen
Ze willen mijn woede en haat niet laten zien
Ze laten ook mijn verdriet maar niet zien...
De tranen prikken achter mijn ogen
Ze blijven maar onbewogen
Ze willen maar niet te voorschijn komen
Om op mijn wangen te gaan wonen
Ze willen niet over mijn wangen rollen
En op de grond tot bloed stollen
Ze willen maar niet komen, die met bloed vermengde tranen
Mijn verdriet wil zich niet een weg naar buiten banen
Ze willen mijn woede en haat niet laten zien
Ze laten ook mijn verdriet maar niet zien...
Reacties op dit gedicht
| sniperium: | Zondag, juni 17, 2012 16:01 |
| als pijn door woorden gelaten, het vloeien van bloed en tranen, in een muur van ijs, als de zon de stralen rondwerpt, kan de vreugde weer herrijzen, de koelkast weer ontdooien, om te laten zien, dat de vreugde die je zocht, eronder vandaad verschijnt :) |
|
| Darkdevils-night: | Zaterdag, februari 14, 2004 22:36 |
| t'is goed om je verdriet en pijn eruit te gooien, want om er maar mee te blijven zitten wordt je niet vrolijker van:S.. Ik weet ook eigelijk niet de manier om het verdriet eruit te krijgen, ik weet hoe frustrerend het is als het er maar niet uitkomt. Ontzettend veel sterke en koppie op hé.. Liefs en knuff **Nachtduiveltje Cora** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: knoei | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||