Ik blij m'n liefde maar geven.
En ik krijg er nooit iets voor terug.
Vandaar vannacht dit laatste gebaar.
Vannacht verlaat ik vroegtijdig dit leven.
Het was gewoon allemaal te zwaar.
Met m'n armen vol bloed,
Lig ik roerloos op m'n bed.
Ik heb het einde van valentijnsdag geeneens gered.
Niet dat het er wat toe doet.
Je zei dat je achter me aan zou komen.
Ik had kunnen weten dat je het niet deed.
Je was met hem aan het bellen toen ik m'n polsen doorsneed.
S'nachts ben je over hem en niet over mij aan het dromen.
Maar m'n liefde krijg je niet meer.
Je gebruikt me elke keer weer.
S'nachts denk je waarsgijnlijk geeneens aan mij.
Of ik de ochtend wel zou redden.
Daar durf ik om te wedden.
Het maakt niks meer uit, Ik ben vrij!!!
JFR jonathan : | Maandag, februari 23, 2004 20:48 |
egt een heel erg goed gedicht k ben dr altijd behalve als ik bij ir ben xie u later | |
onzeker persoon: | Zaterdag, februari 21, 2004 17:32 |
hey sgat, mooi gedicht, echt heel mooi, en weet dat k er altijd voor je ben hè, kussssss Cyndi |
|
Boudaatje: | Zondag, februari 15, 2004 21:54 |
liefde is vaak geven zonder te krijgen. Laat ons je wonden stelpen al is het maar naar je te luisteren. Maar blijf bij ons ook al doet het pijn. knufel lieverd |
|
Auteur: Mark Anema | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2004 | ||
Thema's: |