Het Helend Hart
Het Helend Hart
De geankerde gevoelens die ik bezit
Die geen erkennende noot meer horen
De rupsen die tot vlinders werden verwekt
Die eigenlijk nu dood zijn geboren
Tranen bevriezen de spleten van het hart
Als de kolkende massa van bloed weerklinkt
Die in het bloedend lichaam de rotsen laat rollen
En neerschrijft met de laatste druppel inkt
Maar als toch de gespleten ziel
Naar de herkenning beaamt
Zijn het de woorden die niet komen
Waarvoor hij is beschaamd
De vloedgolf der illusie werd verbroken
Die neerslagend in de zee weer verdwijnt
Waar de donkere wolken opgelost worden
Als daar aan de einder weer een lichtstraaltje verschijnt
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Maandag, februari 16, 2004 13:45 |
| En hier breekt de zon ineens door (yessssss!) Vol die bikini's uit de kast en bij de overburen in het grasveld liggen.. Kus. | |
| Benjamin de Rooy: | Maandag, februari 16, 2004 10:36 |
| ik geloof dat wij elkaar begrijpen :) het licht zal feller gaan schijnen dan het ooit heeft gedaan, hou dat in je achterhoofd. |
|
| arie: | Maandag, februari 16, 2004 01:12 |
| Ik ben blij voor jou dat er toch nog een spoortje licht te zien is in de duisternis sterkte, Arie |
|
| M@ri@: | Maandag, februari 16, 2004 00:17 |
| wowwwww stilmakend invoelbaar .......werkelijk schitterbaar liefs *boselfje* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||