Verslagen
lang gedragen
op mijn schouders
een last die niet alleen
blauwe plekken geeft
misschien wel misdragen
en verslagen
met een geheim dat niemand weet
maar jij bent weg
en jij ben dood
al voor dat het beginnen kon
en nu kan ik
nog steeds niet zeggen
wat ik toen ook niet zeggen kon
Reacties op dit gedicht
| Danielle...: | Dinsdag, februari 17, 2004 19:22 |
| thanx voor jullie lieve reacties :). ik ben pas net weer bezig met dichten, ik was een tijdje "leeg" ofso. Ik heb nu een berg ideën, maar moet dit nog opschrijven. Nog een keer bedankt :) groetjes Danielle |
|
| brinkieloontje: | Maandag, februari 16, 2004 19:07 |
| Hewyhey ik vind dit echt prachtig geschreven!!! echt waar..!! Ik hoop dat je ooit kan praten.. want echt, dat maakt sommige dingen zoveel makkelijker en duidelijker.. en mensen kunnne helpen en stuenen... Heel veel liefs en heel veel sterkte danielle.. XxX Ilona |
|
| sofiekiekie: | Maandag, februari 16, 2004 18:11 |
| zeer erg mooi geschreven ! heel erg ontroerend. Is het waargebeurd? ik hoop voor jou van niet groeten sofie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle... | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||