Mijn beste vriend
Mijn beste vriend
Z'n hoeven daverend over het zand
van het mooie landbouwland.
Niks kon nog stuk
wij hadden alleen geluk.
Iedere dag een hinnik als goede morgen
wij hadden een leven zonder zorgen.
Van een zakje koekjes werd hij blij,
maar het liefst liep hij gewoon in de wei.
Springwedstrijden deed hij met plezier
Hij won zelf bij proef 4.
Vaak deden we een kamp
maar plots werd heel mijn leven een ramp.
Hij lag daar maar te liggen
en keek me pijnlijk aan.
De dierenarts moest komen
Mijn onbezorgde leven ging er zomaar aan.
Longontsteking had hij gekregen
had te lang op de wei gestaan.
Hij moest hem wel een spuitje geven
met leven was het toch gedaan.
Sofie D.
Z'n hoeven daverend over het zand
van het mooie landbouwland.
Niks kon nog stuk
wij hadden alleen geluk.
Iedere dag een hinnik als goede morgen
wij hadden een leven zonder zorgen.
Van een zakje koekjes werd hij blij,
maar het liefst liep hij gewoon in de wei.
Springwedstrijden deed hij met plezier
Hij won zelf bij proef 4.
Vaak deden we een kamp
maar plots werd heel mijn leven een ramp.
Hij lag daar maar te liggen
en keek me pijnlijk aan.
De dierenarts moest komen
Mijn onbezorgde leven ging er zomaar aan.
Longontsteking had hij gekregen
had te lang op de wei gestaan.
Hij moest hem wel een spuitje geven
met leven was het toch gedaan.
Sofie D.
Reacties op dit gedicht
| sofiekiekie: | Dinsdag, februari 17, 2004 18:21 |
| ik heb het wel zelf geschreven, maar het is gelukkig niet echt gebeurd. sofie |
|
| Luijkx: | Maandag, februari 16, 2004 19:44 |
| Heel mooi geschreven! Sterkte, Dieren zijn je beste vrienden en ook bij dieren is het naar ze te verliezen Liefs, Laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sofiekiekie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||