Als een roos
Als een jonge roos die nog moet groeien
rood van het bloed dat ooit deed vloeien
maar vervolgens nog mooier op zal bloeien
Door een kus van een bij die neerstrijkt
zich nestelt in de kern met een lieflijk geluid
bevind zich in 't kwetsbare maar steekt zijn angel niet uit
Blijft enkel zitten, vertellen beide verhalen
andere taal welk de liefde doet vertalen
Kenden beide de allerdiepste dalen
maar een ontmoeting liet de zon weder stralen
Reacties op dit gedicht
| Cindyv2: | Dinsdag, februari 17, 2004 20:10 |
| De smaak die je te pakken hebt is hier te proeven.. mooi geschreven :) Liefs Cin |
|
| Ninandra: | Dinsdag, februari 17, 2004 16:06 |
| Idd, wauw, echt n prachtig gedicht! x | |
| xavion: | Dinsdag, februari 17, 2004 00:48 |
| wauw! Dikke smakkerd! XaV. |
|
| Paulus26: | Maandag, februari 16, 2004 23:31 |
| bellisimo, pracht dichie Je ziet het kan lang donker zijn maar het wordt weer een keertje..licht. Liefs Paulus |
|
| wolvie: | Maandag, februari 16, 2004 23:26 |
| prachtig ;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||