Blauwe Tranen
Blauwe Tranen
Het hart huilt... het is niet van verdriet
Is die ware liefde... wie kent het niet?
Een sleutel... ging in dat grote slot
Alle deuren gaan open... is dit mijn lot?
Wat een warmte ineens... heerlijk gevoel
Zolang eenzaam en alleen... zo koel!!
Ik ruik terug... de bloemen hun geur
Wat zal brengen... in mijn leven weer kleur
Wat hou ik toch... van deze Blauwe Tranen
Die me zullen leiden... terug in goed banen
Die gevoelens... ze zijn vrij, komen los
Oh liefste... loopt met mij door het bos
Door velden... en over begaanbare wegen
Samen lopen we... verliefd door de regen
Dit kleine hartje... zal dat beamen
Je heeft het beroerd... met jou... Blauwe Tranen!
Het hart huilt... het is niet van verdriet
Is die ware liefde... wie kent het niet?
Een sleutel... ging in dat grote slot
Alle deuren gaan open... is dit mijn lot?
Wat een warmte ineens... heerlijk gevoel
Zolang eenzaam en alleen... zo koel!!
Ik ruik terug... de bloemen hun geur
Wat zal brengen... in mijn leven weer kleur
Wat hou ik toch... van deze Blauwe Tranen
Die me zullen leiden... terug in goed banen
Die gevoelens... ze zijn vrij, komen los
Oh liefste... loopt met mij door het bos
Door velden... en over begaanbare wegen
Samen lopen we... verliefd door de regen
Dit kleine hartje... zal dat beamen
Je heeft het beroerd... met jou... Blauwe Tranen!
Reacties op dit gedicht
| lagbeertje: | Dinsdag, februari 17, 2004 16:16 |
| hmm. waar staad de kleur blauw voor. maar helaas ik ken het gevoel niet. miss leer ik het nog wel eens kennen. ik wens je veel dansplezier in de regen. liefs | |
| Phoweyk: | Dinsdag, februari 17, 2004 13:24 |
| blauw nog wel :)), speciaaal... | |
