Eenzaam klein meisje
Ineengedoken als een klein meisje
Maar met de zorgen van een volwassen vrouw
zat ze daar zo op de grond
En liet haar tranen stromen
Tranen van teleurstelling
Tranen van verdriet
Tranen van onrecht
Tranen die niemand ziet
Want er is niemand
Iedereen is bewegingloos en stil
Niemand die dezelfde taal spreekt als haar tranen
En niemand die het ook maar proberen wil
Geen schouder om op te huilen
Geen poging tot begrijpen
Of ook maar doen alsof
Zodra er tranen aan te pas komen
Zal iedereen wegkijken
Reacties op dit gedicht
| anne(15): | Vrijdag, februari 20, 2004 16:27 |
| *SLik* Heel mooi geschreven Liefs Anne |
|
| Mer: | Donderdag, februari 19, 2004 17:00 |
| Mooi geschreven hoor! | |
| white angel: | Woensdag, februari 18, 2004 18:20 |
| heelmooi, en zo herkenbaar! liefs |
|
| shelob: | Woensdag, februari 18, 2004 01:32 |
| Tranen blijen vallen want zij zorgen voor de regenbui van morgen! Tranen hebben ook gewoon nut! | |
| Paulina: | Woensdag, februari 18, 2004 01:21 |
| Lieve Lady, Probeer alsmaar gehoor te geven aan je gevoel ondanks dat je deze taal niet begrijpt. Probeer erachter te komen wat er precies aan de hand is ( gevoelsmatig ) Je komt na lang zoeken wel erachter wat er is. Deze tranen zullen niet zomaar ophouden, je zal je gevoel moeten sturen. Maar daarvoor zal je eerst helaas door een hel moeten gaan. Weetje, een arm om je heen is belangrijk maar je zal de steun hier ook vinden die je hard nodig hebt. Het is maar go |
|
| Green eyes: | Woensdag, februari 18, 2004 00:38 |
| mooi geshreven, graag gelezen, liefs xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||