JE HUID IS GLAS, FRAGIEL,
je huid is glas, fragiel,
we ontwaakten na de nacht
waarin we beelden braken
en ons verwondden aan de
scherven die verleden spraken
we koesterden kristal
geluk in stralend vonken
we spiegelden en jou vooral,
mijn beeld was meer bezonken
ik ken je pas,
je huid is glas, fragiel,
nog mag mijn adem
je niet raken aan je ziel
ik streel je met mijn woorden
transparant in hun betekenis
kus lippen die rood wijken
handen zeggen wat geweten is
je condenseert in jeugd
als dauw op prille lentedagen
je ogen vol beloften vragen
om het opgaan van de zon
wil melker
18/02/2004
Reacties op dit gedicht
| Ninandra: | Vrijdag, februari 20, 2004 16:40 |
| Hmmmm, heerlijk, ik waardeer je schrijven echt, zo mooi! | |
| lommert: | Woensdag, februari 18, 2004 20:40 |
| ik geniet van dit gedicht...liefde...we blijven en moeten erover schrijven..en terrecht.. xxje willemmien |
|
| westland: | Woensdag, februari 18, 2004 18:19 |
| mooi verwoord,houden zo.liefde is een mooi gegeven. ma westland. | |
| lady-manja: | Woensdag, februari 18, 2004 14:27 |
| inderdaad..weer mooi werk :) maarja ben ook niks anders gewend van jou ;) Liefsx Manja |
|
| nachtegaal: | Woensdag, februari 18, 2004 11:45 |
na lange tijd lees ik weer; aan schrijven ben ik nog niet toe even langs bij jou... goed bezig will nog steeds, en hoe?! mooie impressie van een prille ontdekkingstocht langs elkaars lichaam liefde lendenen lente-in-de-lucht-groet van een gehavende maar herstellende nachtegaal |
|
| Green Tea: | Woensdag, februari 18, 2004 09:54 |
| Practig!!! Meer heb ik niet te zeggen:-) Liefs , Green Tea. |
|
| kokkie: | Woensdag, februari 18, 2004 09:14 |
| jeetje Wil deze is echt heel treffend liefs angela |
|
| M@ri@: | Woensdag, februari 18, 2004 08:35 |
| woordenschijnsel in lief warm zonnestraling kristaliseerd glas vol lentekleur flonkering liefs *boselfje* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||