Stille droom
In de donkere diepte
Leeft mijn stille droom
Slapend tot de dageraad
Wachtend op de zon
Oh, heldere zonnestraal
Verlicht mijn eenzame ziel
En wandel met mij
Tot de aller laatste pas
Vertel mij woordeloze verhalen
Breng mij naar eindeloze oorden
Van prachtige histories
Tot de trieste sage van het leven
En hoor, mijn stille woorden
Luister met jouw intense ziel
Samen wandelend tot het einde
De nacht zal vergezellen
Oh, sprankelende manestraal
Streel de eenzame tranen
Van liefde en van tederheid
Tot de laatste stap
In de lichte bron
Bestaat mijn stille droom
Wakend en immer alert
Altijd op wacht
***
Erna Muermans: | Donderdag, februari 19, 2004 06:41 |
prachtig neergezet Caroline... de woorden slepen me mee in jouw gedachten groetjes Erna |
|
arie: | Woensdag, februari 18, 2004 23:38 |
Na lange tijd schrijft ze weer en hoe !!! Eeen juweeltje !! Knufff |
|
MayadeBij: | Woensdag, februari 18, 2004 22:50 |
Precies. Dan beginnen we bij een donkere steeg, een oude vriend oppikken die onze naam roept en behoorlijk naar de klote is. Rijden we door naar zijn huis waar een onwijs grote boom staat te bloeien met goudgele kelken die lijken te stralen bijna. We zien hoe hij daar opeens trots en gelukzalig onder staat, en we zwaaien nog even. Plots baden we tot ons middel in een doorzichtig helder blauwe oceaan, meer mensen staan daar in de verte - veel verder van het strand verwijderd - en merken dat de st | |
pramodah: | Woensdag, februari 18, 2004 22:39 |
Lang geleden dat ik nog wat van jou zag Caroline en het is prachtig kreeg rillingen over mijn rug bij het lezen zo mooi |
|
Sheena: | Woensdag, februari 18, 2004 22:26 |
tis mooi, geen kritiek. | |
Rep: | Woensdag, februari 18, 2004 21:54 |
mooi en verlangend geschreven... liefs en sterkte! | |
Auteur: Caroline Maas | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2004 | ||
Thema's: |