uiteindelijk.....

ik denk altijd: vreemde lui die Kelten
ze liepen immer op houten stelten
in de kleuren rood, geel en blauw
aten everzwijnen rauw
en hadden iets met een ketel....

Ja, een waarlijk vreemd stelletje
pas waarlijk op uw telletje
bij het passeren van een Kelt
wantuh, jemig...he..hup daar ga ik weer
..blablabla niets te zeggen, er gewoon willen zijn
erbij horen
mensen bekoren..
echt een mening heb ik niet..
ja...doe elkaar geen verdriet..
dat soort dingen
dingen die engelen zingen
vaag...maar braaf...
maar zo is het toch...?!
Nu een keer geen gepoch
naakt tot op het bot
geknield voor...geknield voor God..
....ik weet niet hoe ik mij dan zou voelen...

Geschreven door

Cornelis Verweij

Reacties op dit gedicht

Cornelis Verweij vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Danty.nl:	Vrijdag, mei 14, 2004 19:38
KELTEN MET HUN KULTEN OF KILTEN MET HUN KOLTEN OF ....TIS MOEILIJK

Cornelis Verweij:	Donderdag, februari 19, 2004 20:36
je bedoelt met de Hallstad cultuur enzo: keltoi...barbaar...hum ja..geschiedenis is een les voor de toekomst meid..

Oorlam:	Donderdag, februari 19, 2004 10:07
hahahahaha sterk

de nifter:	Donderdag, februari 19, 2004 07:46
ja. het is tijd dat de zon weer eens gaat schijnen

Erna Muermans:	Donderdag, februari 19, 2004 06:37
De Kelten zijn rijk aan sagen en mythen waarin vaak veel levenslessen in zitten groetjes Erna

Over dit gedicht

Auteur: Cornelis Verweij
Gecontroleerd door: michris
Gepubliceerd op: 18 februari 2004
Thema's: [Eenzaamheid]