nimmer braken golven harder
dan in de branding van vandaag
klotsend als een wilde hartslag
tegen een onverzettelijke geraamte
bij elkaar gehouden door wilskracht
maar ze laten sporen na
onuitwisbaar fel getekend
in gebroken dromen
soms tijdelijk verblekend
door lichte waakzaamheid
geen gedachte zal zich verslapen
door vermoeidheid van vergeten
geheugenverlies zal een zegen zijn
in de aanloop naar een moment
van opstaan zonder –ge-weten
wijnand.: | Dinsdag, februari 24, 2004 08:03 |
een schoonheid | |
waterval: | Donderdag, februari 19, 2004 22:43 |
ik heb de laatste tijd zo weinig tijd om gedichten te lezen, daarom ben ik blij dat ik nu zo'n juweeltje lees..... héél erg mooi!!!! liefs,... van waterval~~~ |
|
Phoweyk: | Donderdag, februari 19, 2004 11:56 |
en poezie mag je het noemen, ik vind het echt een prachtig gedicht.. | |
Cindyv2: | Donderdag, februari 19, 2004 08:01 |
Geen woorden nodig bij dit gedicht... mijn stilte zegt genoeg... Liefs Cin |
|
Mierke: | Donderdag, februari 19, 2004 07:41 |
Ontzettend mooi! | |
Erna Muermans: | Donderdag, februari 19, 2004 06:57 |
prachtig Nina voor de derde maal genoten en ik heb mijn geheugen terug...Maar wat moest vergeten...weet ik echt niet meer liefs Erna |
|
Auteur: Nina Laverona | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 19 februari 2004 | ||
Thema's: |