mijn gedachten dwalen af
ze dwalen af naar één moment
naar het moment dat jij me deed zweven
dat ene speciale moment
dat moment dat alleen van ons was
ik zal het nooit meer vergeten
niemand pakt me dat af, zelfs niet mn klas
dat mag je zeker weten
zonder jou is m'n leven kou
niemand beseft dat mijn grootste angst draait om jou
ben bang je kwijt te raken
die angst kan mijn hart kraken
niemand beseft wat ik voel
niemand weet wat ik bedoel
in gedachten ben je bij mij
want ook al ben ik bang, bij jou voel ik me eeuwig vrij
(Ik zag net dat het al ontzettend lang geleden is dat ik nog iets heb gepost. Daarom wou ik dit met jullie delen. Ik vind het zelf nogal een onsamenhangend tekstje. Wat vinden jullie??????)