wederom
meesmuilend langs het water
de eenzaamheid heeft weer toegeslagen
het vertrouwen wederom gebroken
de brug naar het verleden intact
die naar de toekomst ingestort
jij, ik, vriendschap of niet meer
wat gebeurde er met wij
weet je wat ik denk?
zak toch in de klei!
de eenzaamheid heeft weer toegeslagen
het vertrouwen wederom gebroken
de brug naar het verleden intact
die naar de toekomst ingestort
jij, ik, vriendschap of niet meer
wat gebeurde er met wij
weet je wat ik denk?
zak toch in de klei!
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Vrijdag, februari 20, 2004 22:19 |
| eh fuck ja, ik ga wel een emmertje water voor je halen dan.. | |
| Sam de Bruin: | Vrijdag, februari 20, 2004 21:23 |
| tja, en dan is het belangrijkste in je leven dat je dat kinderlijke vertrouwen keer op keer een kans blijft geven...anders word je verbitterd... | |
| shelob: | Vrijdag, februari 20, 2004 20:38 |
| Mooi verwoordt die boosheid. | |
| H.J.: | Vrijdag, februari 20, 2004 19:21 |
| Pissig? Nou dat heb je dan goed neergezet. compliment |
|
