Ochtengloren
Vanmorgen was ik buiten
tussen de bomen en de huizen
zonder gordijnen zag ik de zon opkomen.
Het was koud, maar da raakte me niet.
Boven mij twee merels die hun ochtendlied
kwetterde.
Het geraas van de auto's en vrachtauto's
schudde mij wakker...
De tijd kwam dat ik de zon goedemorgend
kuste en weer verder ging
met de dag dagelijkse dingen...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Zwiepie | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||