in gedachte loop je met me mee
zo ben je toch altijd nog dichtbij
omdat je in werkelijkheid
niet meer hier kunt zijn
ik loop over het strand
en teken je naam
kijk naar de zon
die langzaam ondergaat
daar zit ik dan op een kleed
met onze deken om me heen
ondanks dat er niemand is
voel ik me niet alleen
omdat jij dichtbij bent
voor altijd in mijn hart
ook al volgen we nu
allebei een ander pad
ik heb je moeten laten gaan
maar toch ook weer niet
want ondanks mijn intense verdriet
is het jou die ik nog steeds zie
bij me, naast me aan m'n zij
het voelt daardoor gesloten
maar toch ook juist weer zo vrij
jij blijft altijd zitten
hier diep van binnen bij mij...
| Green eyes: | Zaterdag, februari 21, 2004 17:22 |
| wauw wat een mooi gedicht, best ontroerend ook ;) graag gelezen liefs xxx's |
|
| *Cheseri*: | Zaterdag, februari 21, 2004 11:52 |
| prachtig.... iets om over na te denken... Liefs pricilla |
|
| Auteur: searching | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||