De herboren smiecht..
zoals de taal door mijn buik gutst
is daar een geboren pijn
die me zeer overdacht kust
de smiecht duikt weer op
na gevluchte tijden
door een dodelijke strop
die ik hem om de hals deed
om het temmen te overzien
die door de angst verloor
en die door mijn mislukte wens
toch weer niet bevroor
onvoorbereid en wel
wachtend op een sein
van het dodelijk bevel
en een opgedragen pijn
sta ik hier, alweer
verrast en o, zo machteloos
het doet toch nu al zeer?
is daar een geboren pijn
die me zeer overdacht kust
de smiecht duikt weer op
na gevluchte tijden
door een dodelijke strop
die ik hem om de hals deed
om het temmen te overzien
die door de angst verloor
en die door mijn mislukte wens
toch weer niet bevroor
onvoorbereid en wel
wachtend op een sein
van het dodelijk bevel
en een opgedragen pijn
sta ik hier, alweer
verrast en o, zo machteloos
het doet toch nu al zeer?
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Maandag, februari 23, 2004 09:38 |
| ..donker donkerder donkerst.. eh smiecht, dat woord was ik al jaren kwijt:)) |
|
| de nifter: | Maandag, februari 23, 2004 07:54 |
| zwanger van een gedicht??? | |
| Caroline van Geel: | Zaterdag, februari 21, 2004 12:46 |
| Stop de smiecht in een zak en bind er een zware steen aan, gooi hem dan in een riviertje, DAG SMIECHT. Succes, Caro | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||