paniek in je lijf
Paniek in je lijf
je raakt in paniek
je ogen flitsen heen er weer
je weet niet wat je moet doen
angstig kijk je om je heen
je handen beweging zenuwachtig
langs je lichaam
langs elkaar
ten slotte trek je ze terug
je houding
eens ontspannen
verandert
je laat jezelf niet meer zien
confronteer jou niet
met iets wat je niet wilt weten
wat je niet wilt zijn
want als iemand te dicht bij je komt
trek je je terug
jouw paniek
is jouw muur
laat hem los
laat hem gaan
en wees blij met jou kostbare bestaan
je raakt in paniek
je ogen flitsen heen er weer
je weet niet wat je moet doen
angstig kijk je om je heen
je handen beweging zenuwachtig
langs je lichaam
langs elkaar
ten slotte trek je ze terug
je houding
eens ontspannen
verandert
je laat jezelf niet meer zien
confronteer jou niet
met iets wat je niet wilt weten
wat je niet wilt zijn
want als iemand te dicht bij je komt
trek je je terug
jouw paniek
is jouw muur
laat hem los
laat hem gaan
en wees blij met jou kostbare bestaan
Reacties op dit gedicht
| dreamstar: | Zondag, mei 11, 2008 18:23 |
| zeker erg mooi! je voelt de tegenstrijdigheid die vaak in het leven ook is... SUPER! | |
| Elizabethh: | Zaterdag, februari 21, 2004 21:10 |
| Echt een Prachtig gedicht.. Supper mooi.. liefs Elizabethh. |
|
| Nylfe: | Zaterdag, februari 21, 2004 19:24 |
| Mooi hoor en er zit een grote kern van waarheid in vind ik | |
Over dit gedicht
| Auteur: widow | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||