Je had een mooie dag uitgekozen
Dauw hing over de weilanden
In een glinsterend zonlicht
Terwijl ik naar school fietste
De lente was in aantocht
Je merkte het aan iedereen
Overal gelach
Maar niet in jou...
Ik werd de les uitgeroepen
En ik wist gelijk waarom
Ik voelde het aankomen
Het was tijd...
Het was je vader
Die me het vertelde
Hij was in tranen
Ik kon niks uitbrengen
Uren vlogen voorbij
Uren die ik nodig had
Om me te realiseren
Dat jij er niet meer was
Verward liep ik het ziekenhuis uit
De zon stond al laag
De dauw was opgetrokken
De avond viel...
De nacht kwam
En spreidde zich uit
Als een heldere deken
Over al die vrolijke mensen
Ik stond voor het raam
Keek de lucht in
Één ster straalde feller dan de rest
En ik voelde, ik wist, dat het goed was...
*****
*Lief, ik zal je nooit vergeten!*