Weet je...
Weet je
ik heb je
gezien
vannacht
je was
vlakbij
zomaar
voor het grijpen
bijna
je er-zijn
deed me verlangen
naar iets tastbaars
iets dat alleen
van jou en mij was
een zachte aanraking
van je hand
of een fluistering
aangevoerd
op vleugels van dromenwind
maar tralies van rede
houden me tegen,
hier in het nu
en hier en nu
is niet vannacht
maar ik wou
dat ik kon
schreeuwen
huilen
roepen
telkens ik je zie
weet je,
ik hòu van je...
ik heb je
gezien
vannacht
je was
vlakbij
zomaar
voor het grijpen
bijna
je er-zijn
deed me verlangen
naar iets tastbaars
iets dat alleen
van jou en mij was
een zachte aanraking
van je hand
of een fluistering
aangevoerd
op vleugels van dromenwind
maar tralies van rede
houden me tegen,
hier in het nu
en hier en nu
is niet vannacht
maar ik wou
dat ik kon
schreeuwen
huilen
roepen
telkens ik je zie
weet je,
ik hòu van je...
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Zondag, februari 22, 2004 21:42 |
| Ik heb me ook weer laten verleiden door die tralies. Maar Hendrik Braaf heeft een schop gekregen, ga vanavond lekker de bijtjes buiten gooien, flyflyfly!! Wie houdt me tegen dan?? (inderdaad) Kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Yashiro | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||