Een nieuwe tijd
Nu een nieuwe tijd is aangebroken
Om de herinnering te verdrijven
Te verwerken en tegemoet te zien
Strijd ik tegen de demonen
Die mijn verleden hebben verduisterd
Mijn heden lijken op te slokken
En mijn toekomstbeeld vervagen
Ik moet weer vechten tegen duister
Waar het licht mij niet meer wil
Tot de dagen zijn verlengd
Ik raak langzaam de weg kwijt
Het spoort weer bijster
Het lag er eens zo duidelijk
Maar het puin verziekt mijn uitzicht
Nu ik mijn wegen moet verlaten
Om het duister te verslaan
Lijkt de moed weg te zinken
Waar zij kort geleden groeide
Nu moet ik de draad oppakken
Die het duister opslokte
En kan ik niets zien zonder licht
23-02-04
Reacties op dit gedicht
| christina: | Dinsdag, februari 24, 2004 05:22 |
| Nu moet ik de draad oppakken Die het duister opslokte En kan ik niets zien zonder licht Zeguhhhh meneertje van me een lichtje is er altijd dat weet jij net zogoed als ik dat weet dikke knufff je mamsje |
|
| The Slayer: | Dinsdag, februari 24, 2004 00:54 |
| kwou dak met je mee kon vechten Ben, ou dak ergens je dat licht terug kon laten zien, zodat je uitziht toch een beetje klaarder wordt voor je !!! je weet dak er sta hé, mochtje willen praten !!! in the mean time, vecht, en geef echt niet op !!! sterkte Vriend !!! groet The Slayer |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Benjamin de Rooy |  
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||