DE HEMEL VAN BEDROG
de hemel van bedrog
er heeft zich angst
genesteld in mijn buik
hoe ik ook rek
de spanning trek
ik er niet uit
naast warmte van weten
van woorden die ik
niet meer wil vergeten
zinnen die je sprak toen je
mijn zon nog in je ogen had
handen je nog streelden
stilte niet verveelde
in het koesteren van elkaar
samen weten te verliezen liet
zich door passie niet bedriegen
je kon niet leven in
de hemel van bedrog waar
houden van voorhanden was
maar landen veel te weinig
kansen had om voor te gaan
het was de angst
voor normen en moraal
elkaar recht in de ogen kijken
daarvoor moest liefde wijken
je koos een ander ideaal
wil melker
24/02/2004
Reacties op dit gedicht
| M@ri@: | Dinsdag, februari 24, 2004 11:51 |
| moraalspiegel tast in angstvoelverkromming stil koesterhart vol zonspraakherinning liefs *boselfje* |
|
| Phoweyk: | Dinsdag, februari 24, 2004 11:16 |
| hoe doe je t, hoe doe je t, je gedichten zijn een wonder en ik lees ze graag, heerlijk, :)) |
|
| westland: | Dinsdag, februari 24, 2004 11:08 |
| prachtig neer gezet.ma westland. | |
| kokkie: | Dinsdag, februari 24, 2004 11:01 |
| mooi verwoord die angst... ik herken het enorm Wil... liefs angela |
|
| Oorlam: | Dinsdag, februari 24, 2004 10:28 |
| mooi gedicht wil! aai, |
|
| wijnand.: | Dinsdag, februari 24, 2004 09:17 |
| de liefde verdween toen ze haar ogen sloot Prachtig sfeervol gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||