Mijn lach..
Het is weer zo'n kille dag,
ik verschuil me onder me stille lach.
Een lach die niet echt is,
een lach die me verschuilt onder alle woede in me.
Kon ik het maar eens vertellen,
wat me allemaal dwars zat.
Niemand weet het nog,
daardoor blijft die neppe lach op mijn gezicht.
Zodat niemand ziet,
hoe ik aan mezelf eronder door ga.
ik verschuil me onder me stille lach.
Een lach die niet echt is,
een lach die me verschuilt onder alle woede in me.
Kon ik het maar eens vertellen,
wat me allemaal dwars zat.
Niemand weet het nog,
daardoor blijft die neppe lach op mijn gezicht.
Zodat niemand ziet,
hoe ik aan mezelf eronder door ga.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: messie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||