stille dromen - vals geluid
in de plassen liggen steeds je woorden
en lantaarns praten stiekem met elkaar
grachten dragen mij langs al die kussen
denkend als ik de liefde ooit ontwaar
maar nachtregens sussen al die stemmen
en stormen groeven in mijn tere huid
om in een flits langs jou te zijn gelopen
zo veel woorden ontbreekt het aan geluid
het bleef stil op straat die nacht
praten wordt slapen, gezalfd zo zacht
het is je warme hand, tot de morgenstond
werd de koude grond, na dromenland
dag lief
Reacties op dit gedicht
| kokkie: | Dinsdag, februari 24, 2004 21:59 |
| zo droevig! troostknuffel prachtig geschreven, mooie woordkeuze liefs angela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: G. de Zwager | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||