Nog een keertje...
Vanaf morgen weer het gewone leven
Weer gewoon doen en gewoon zijn
De dagen hebben hun tol geëist
Kon het maar altijd zo blijven
of misschien maar voor even
Met vrienden gezellig onder elkaar
Niks geen trubbels enkel lachen
Een beetje verdooft dat wel
Maar dat mag de pret niet drukken
en zelfs ik geef toe “dat is niet leefbaar”
maar het waren zulke mooie dagen
met zulke mooie momenten
Vanaf morgen enkel herinneringen
Met misschien een kleine kater
er is veel te veel achterovergeslagen
Welterusten Freaks
en nog een keertje
“Alaaf!”
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: -- Calimero -- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||