Je mist me,
maar wil me niet meer zien.
Je houdt van me,
maar wil me niet meer spreken.

Elke nacht ween ik om jou.
Ik mis je zo hard!
Ik zie je zo graag!

Ik denk nog veel aan jou.
Ik zie dan je lach,
en hoor dan je stem.
Je zegt me :
'' hou vol, je kan wel verder zonder mij. ''

Maar neen ik kan je niet vergeten.
En al weer rolt er een traantje over mijn wang.

Oh, echt waar ... Tanja,
Ik hou zielsveel van jou!
___________________________________________________

( ff iets neer gezet. )

Al huilend zet ik dit neer,
ik zou niet weten wat te schrijven.

Ik kan schrijven over hoe verdrietig ik wel ben,
of over de pijn die ik weer voel.
Maar dat doe ik al zo vaak,
en ik ben het zo moe.

Ik wou enkel maar wat schrijven,
een paar woorden, een paar zinnen.
Ik weet gewoon niet waar te beginnen,
laat staan hoe te eindigen.