Haar tranen
De zon schijnt. Hij ziet naar haar leven.
Door zijn lieve woorden loopt zij elke dag.
Waarin haar waterlanders voortdurend bewegen.
Een gezicht met amper een lach.
Door haar tranen gaat de vorige liefde.
Die grote liefde had haar op straat gezet.
Hij was het die haar niet meer beliefde.
Iedereen wist van haar nutteloze verzet.
En nu ‘geborgen’ bij haar nieuwe vriend.
Aan onderdak geholpen door het lot.
Krijgt te horen wat hij niet verdiend:
‘ liefde is er nooit geweest, zegt ze tot slot.’
En hij die dacht: ‘ zij heeft mij nodig…
Ik heb haar verdorie geraapt uit de goot.
Zegt nu: je bent volkomen overbodig….
Mijn liefde voor jou was al dood’
Hij blijft thuis. Zij gaat uit.
De dag spoedt zich naar de nacht.
Haar woorden hameren nog luidt…
Dit had hij zich nooit toebedacht.
willemmien
| bieke: | Donderdag, februari 26, 2004 22:02 |
| en voor hem die thuis zat werden het hele lange nachten natuurlijk. Met respect gelezen. Knuf Bieke |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||