Nog een keertje opstaan?
Aan de ene kant weet ik dat ik ga overwinnen,
aan de andere kant voel ik alleen maar verdriet.
Ik weet ook niet waar ik moet beginnen,
vergeten kan ik het niet.
Ik ga er voor echt,
maar ik voel me vaak zo machtloos.
Ik heb geen idee of ik vooruit ga,
of het nog wel nut heeft dat ik vecht.
Telkens lijkt het of er weer wat gebeurd,
iets dat me raakt,
en weer dieper het dal in sleurt.
Dit wordt het 4e jaar dat ik vecht,
het vierde jaar zonder geluk.
Ik ga ervoor echt!
Maar alle verdriet maakt me stuk.
Ik wil doorgaan,
doorgaan voor mijn vrienden.
Ik wil in het leven blijven staan.
Maar ik weet niet of ik het kan.
Zou ik nog een keer kunnen vechten?
Nog een keer kunnen opstaan?
aan de andere kant voel ik alleen maar verdriet.
Ik weet ook niet waar ik moet beginnen,
vergeten kan ik het niet.
Ik ga er voor echt,
maar ik voel me vaak zo machtloos.
Ik heb geen idee of ik vooruit ga,
of het nog wel nut heeft dat ik vecht.
Telkens lijkt het of er weer wat gebeurd,
iets dat me raakt,
en weer dieper het dal in sleurt.
Dit wordt het 4e jaar dat ik vecht,
het vierde jaar zonder geluk.
Ik ga ervoor echt!
Maar alle verdriet maakt me stuk.
Ik wil doorgaan,
doorgaan voor mijn vrienden.
Ik wil in het leven blijven staan.
Maar ik weet niet of ik het kan.
Zou ik nog een keer kunnen vechten?
Nog een keer kunnen opstaan?
Reacties op dit gedicht
| fox_bert: | Zondag, februari 29, 2004 18:31 |
| Dat je kan vechten heb je met dit gedicht wel bewezen. Als jezelf terug kijkt de afgelopen vier jaar ben je denk ik wel enorm vooruit gegaan. vier jaar geleden had je dit gedicht niet kunnen schrijven. helaas is het vallen en opstaan, maar je bent op de goede weg. heel knap geschreven goed gedaan, je kan tots op jezelf zijn. goreten Bert p.s. mag me wel mailen als je er iets wil uitgooien. bied je een luisterend oor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||