Kleurfragmenten
Kleuren bollen samen in een schaal
die ik vol lof geef aan je ogen
zonder dat ze erom vragen
ze helemaal ontleden tot het laatste fragment.
Turqoise geeft net dat vleugje uit het oosten
rood een tikje temperament
zo werk ik dan het hele kleurenalfabet af en
vorm je tot iets onmogelijks, iets wat je niet bent.
Reacties op dit gedicht
| The unreachable: | Zaterdag, februari 28, 2004 19:34 |
| Very nice ;) | |
| de nifter: | Zaterdag, februari 28, 2004 16:13 |
| oh ja.... voor het geval je mijn reactie ook kwijtraakt: hij staat hieronder *steekt tong uit* ;P | |
| de nifter: | Zaterdag, februari 28, 2004 16:12 |
| :p dat is nog eens bewondering | |
Over dit gedicht
| Auteur: marije kooij | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||