Maar dan nu...
Het waren vaak geweldige tijden,
waar ik naar strijden.
Het mocht vaak niet zo zijn,
soms leek ik net een konijn.
Van de een naar de ander gaan,
tot ik erachter kwam waar mijn leven kwam te staan.
Vaak heb ik geprobeerd,
om mezelf even de tijd te gunnen voor andere dingen.
Af en toe lukte het,
maar vaak kwam ik weer op t zelfde pad.
De dood leek naar mij te streven,
en gaf mij dat ene beentje.
Maar dan nu.....
waar ik naar strijden.
Het mocht vaak niet zo zijn,
soms leek ik net een konijn.
Van de een naar de ander gaan,
tot ik erachter kwam waar mijn leven kwam te staan.
Vaak heb ik geprobeerd,
om mezelf even de tijd te gunnen voor andere dingen.
Af en toe lukte het,
maar vaak kwam ik weer op t zelfde pad.
De dood leek naar mij te streven,
en gaf mij dat ene beentje.
Maar dan nu.....
Reacties op dit gedicht
| Quo Vadis?: | Zondag, februari 29, 2004 01:18 |
| [.... Maar dan nu..... ....] spring ik (snel) op dat ander beentje! *smile* ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: messie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||