inzicht

Ik besefte eigenlijk niet
Wat jij me hebt aangedaan
Tot ik iemand vertelde
Wat ik moest ondergaan

Fysieke pijn
was nog niets vergeleken bij
wat je allemaal tegen me zei
Ik was niets in jouw ogen
Iemand die je kon gedogen,
die je kon sturen
Naar waar jij me wilde..

Hoe kon het zo lang duren
Voor ik eindelijk in kon zien
Dat ik beter verdien
dan wat jij me gaf
Misschien was ik te laf
en bang om zelf te leven

Ik weet nu pas
dat ik het alleen kan
ik ben niet meer wie ik was
Durf nu mezelf te zijn
Al duurde dat wel lang...

Geschreven door

Daantje

Reacties op dit gedicht

Daantje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Yonathan:	Maandag, april 16, 2001 01:18
To be or not to be, that is the question.. wheter tis nobler in the mind to suffer the slings and arrow of this outrages fortune, or to take arms against a sea of troubles and by opossing...end them... Kies er altijd voor om te vechten :).. mooi gedicht, deed me aan de passage hierboven uit Hamlet denken op de een of andere manier... love Yonathan

Paul Willems (Quikkie):	Zondag, april 08, 2001 18:26
Toppie Danielle blijf jezelf, hou van jezelf gr Paul

scorpion:	Zondag, april 08, 2001 16:30
Heel mooi gedicht, Ik ben blij dat je nu jezelf durft te zijn. Bij mij heeft het 4 jaar geduurt voordat ik inzag dat ik beter verdiende. Ik ben nu na een jaar nog niet mezelf, ik hoop dat dat snel weer terug komt. Veel liefs

Benjamin de Rooy:	Zondag, april 08, 2001 15:21
Ik ben blij dat de persoon die je toen was weg is gegaan. Liefs, Ben

pramodah:	Zondag, april 08, 2001 15:01
mooi gedicht danielle en het is goed dat je voor je zelf opkomt............

Over dit gedicht

Auteur: Daantje
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 08 april 2001
Thema's: [IK]