De dood
De woorden die ze zeggen,
laten me snakken naar adem.
Het is alsof een hand,
uit het niets gekomen,
die me alleen de onzekerheid geeft,
beetje bij beetje.
Elke keer een beetje meer
Wat ik altijd vermoed had,
is nu een realiteit geworden.
Hoe dichter dat het afscheid komt,
hoe zwaarder de last wordt.
Kan ik het aan?
Haar in de ogen kijken,
waar het laatste leven
stilaan zal weg vloeien,
wanneer de vloeistof
met haar bloed vermengt.
Is er iemand, die het antwoord kent?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||