Hier begint mijn eeuwige strijd, monsieur
met ieder gevecht tegen tranen
elke veldslag in mijn woede
vele ruzies met m'n gevoelens
Want sterven komt toch nooit ten goede
Mijn soldaten zullen oorlogspaden bewandelen
telkens zal hun kans op sterven
hen achtervolgen tot in hun dood
en altijd weer hun hoop bederven
Legers van woede zullen elkaar niet ontlopen
want gevreesd en gejaagd zullen zij zijn
Aan mijn buitenkant valt slechts te merken
dat ik een traan wegpink, dan nog zo klein
Zo begint mijn eeuwige strijd, monsieur
maar velen zullen dat niet zien
Zij blijven blind voor het verdriet
En het kan hen dus ook niet schelen
welk leger ik dan dien
...