Vriendschap?
Hoe kan ik ze nou geloven,
ze zeggen dat ze om me geven,
ze durven zelfs te beweren,
dat ze niet zonder me kunnen leven.
Ze kennen me nu pas
een half jaar, misschien wat langer,
en al die goede zorgen,
maken mij alleen maar banger.
Want de vorige keren,
duurde het hoogstens een jaar,
voor het weer mis ging,
en ik door moest zónder haar.
Een echt lange vriendschap,
is mij nog niet overkomen,
nee, die bestaat bij mij,
nog enkel in m'n dromen.
Dus waarom zou ik ze vertrouwen,
waarom zou ik ze geloven,
als ze dat tegen me zeggen,
en me echte vriendschap beloven?
ze zeggen dat ze om me geven,
ze durven zelfs te beweren,
dat ze niet zonder me kunnen leven.
Ze kennen me nu pas
een half jaar, misschien wat langer,
en al die goede zorgen,
maken mij alleen maar banger.
Want de vorige keren,
duurde het hoogstens een jaar,
voor het weer mis ging,
en ik door moest zónder haar.
Een echt lange vriendschap,
is mij nog niet overkomen,
nee, die bestaat bij mij,
nog enkel in m'n dromen.
Dus waarom zou ik ze vertrouwen,
waarom zou ik ze geloven,
als ze dat tegen me zeggen,
en me echte vriendschap beloven?
Reacties op dit gedicht
| Jenny15: | Zondag, maart 14, 2004 19:38 |
| Waarom? Omdat je speciaal bent meis, dat heeft zíj niet gezien; zíj heeft je immers 'weggejaagd'... | |
| *o.O~Dimph~O.o*: | Maandag, maart 01, 2004 13:49 |
| Ze zeggen ut tog ook niej zomaar? En ieder mens is anders. Mooi geschreven, liefs Dimph |
|
| Annemieke : | Maandag, maart 01, 2004 08:53 |
| Gewoon omdat nooit geschoten altijd mis is... En de èèn de andere niet is... X Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ni bojsya | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||