herinneringengsschaduwen
Kijk nooit naar de grond,
uit het ijle boven dreigt het gevaar.
Donkere schimmen dalen neder,
verplaatsen zich verdacht.
Ze krijgen allerlei namen,
Geesten, herinneringen, schaduwen,...
Ze glippen langs je ogen voorbij,
kruipen onopgemerkt in je hoofd.
Ze vallen je op de meest ongepaste momenten lastig.
En als je denkt ze zijn weg,
dan hoef je enkel maar je ogen te sluiten,
en ja daar zijn ze weer.
uit het ijle boven dreigt het gevaar.
Donkere schimmen dalen neder,
verplaatsen zich verdacht.
Ze krijgen allerlei namen,
Geesten, herinneringen, schaduwen,...
Ze glippen langs je ogen voorbij,
kruipen onopgemerkt in je hoofd.
Ze vallen je op de meest ongepaste momenten lastig.
En als je denkt ze zijn weg,
dan hoef je enkel maar je ogen te sluiten,
en ja daar zijn ze weer.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: bruja | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||