Je kijkt in mijn ogen
Maar ik sla me ogen neer,
Want je doet me zeer.
Met die blik in je ogen,
Die mij niet mogen

Vol met haat,
Een blik dat zegt als je dat maar laat.
De vlammen in je ogen zijn bloedrood,
Met 1 zo’n blik ben ik gelijk dood.

Vol met woede,
Ik probeerde je te zoenen.
Jij hield me tegen,
En je was helemaal niet verlegen.

Je barste tegen me uit,
Net als een ketel met een fluit.
Je zei de raarste dingen,
Zo als iets over zingen.

Je zei dat je me haten,
En dat je dat niet kon laten.
Ik vroeg waarom,
En jij zei daarom.

De jongen achter mij daar
Daar wees je naar.
Je zei dat ik je had bedrogen,
Dat je snel was gevlogen.

Ik zei dat ik die jongen niet eens kende,
En probeerde het naar jou oren te zenden.
Maar je hoorde me niet,
Je ogen waren een vergiet.

Je riep over het hele schoolplein,
Hoe lang houd je me al aan de lijn!
Ik werd boos,
We waren altijd zo close.

Maar jij denkt nu dat ik met een ander ga.
Fijn! Best! Het is klaar!
Nu ik dat heb gezegd,
Hebben we het er bij neer gelegd.

Ik heb er spijt van,
Ik hoop dat ik je ooit weer een keer zoenen kan...

Die blik in je ogen,
Die me niet mogen
Blijft door mijn gedachten spoken
IK mis je