jij was het zonnetje in mijn leven,
je zal dat altijd zijn,
ookal zeg ik dat met de onzekerheid in mijn stem.
Ergens weet ik,diep vanbinnen dat ik je nooit zal vergete,
hoe zou ik dat ook kunne,
ik was er voor jouw en jij was er voor mij,
vooral dat laatste,
en dat zal ik nooit vergeten,je luisterde zo goed,
zonder iets te zeggen,enkel door er te zijn,
gaf je mij het gevoel van troost te vinden bij iemand.
en dat gevoel kan niemand me geven,
niet zoals jij...