Jij doet zo je best voor mij,
staat voor altijd aan m'n zij,
ook al kan ik je niks beloven,
jij blijft rotsvast in mij geloven.
Begrijpen kan ik dat nog niet,
ik snap niet wat je in me ziet,
terwijl je me toch zo goed kent,
raak ik ooit daaraan gewend?
Dat jij altijd voor me klaarstaat,
van 'smorgens vroeg tot 'savonds laat?
Dat je me helpt dóór te leven,
dat je écht om mij kunt geven?
Meid, ik ben je echt zo dankbaar,
jij staat altijd voor me klaar,
misschien zal ik je ooit geloven,
al kan ik nu nog niks beloven...
***Liefke, hartstikke bedankt dat je er altijd voor me bent!***