Parel
Vroeger toen je kwetsbaar was
En je jezelf nog durfde wezen
Werd je vaak gekwetst door dingen
Het is in je ogen te lezen
Helaas heb je om sterk te zijn
Jezelf af moeten schermen
Met muren, schilden, maskers
En meer van dat soort termen
Hoe krachtig je ook lijkt te zijn
Je vlucht in het uitgaansleven
Om daar koortsachtig verder te zoeken
Naar wat niemand je kan geven
Schijnbaar vrolijk, opgewerkt
Maar niemand die je kent
Ik hoop dat je zelf niet vergeet
Hoe mooi je diep van binnen bent
Reacties op dit gedicht
| Mierke: | Vrijdag, maart 05, 2004 22:58 |
| Prachtig geschreven, echt schitterend! | |
| joni heylens: | Woensdag, maart 03, 2004 19:24 |
| Zo mooi! Wordt er even stil van... Ben het helemaal eens met The unreachable. greeetzzz jonike |
|
| The unreachable: | Woensdag, maart 03, 2004 18:20 |
| Ik ben echt sprakeloos, het enige dat ik kan zeggen is: ga aub door, want je kan fantastisch goed schrijven! ;-) | |
| Oorlam: | Woensdag, maart 03, 2004 16:33 |
| mooi! sterk beeld van toepassing op velen, knap! | |
| BrokenElf: | Woensdag, maart 03, 2004 16:27 |
| Ik zie mezelf totaal terug in dit gedicht! Ik ben blij dat er iemand is die dat wel ziet voor hem/haar =) Mooi omschreven Liefs, |
|
| Annemieke : | Woensdag, maart 03, 2004 13:25 |
| Gelukkig weet jij het wel, hoe mooi... X Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||