...Al die gevoelens...
Al die gevoelens...
Ze razen door me heen als een orkaan.
Ik kan ze niet beschrijven.
Jij ook evenmin.
Jij snapt mij ook niet.
Jij begrijpt het ook niet,
als ik weer een boos de klas inkom,
of als ik superblij ben.
Alleen, lang blijf ik zo niet.
Je vind het allesbehalve leuk.
Maar troost je, het hangt me ook de keel uit.
Ik had het zelf ook liever anders gezien.
Weet je, ik kan er zelf niks aan doen!
Ik heb mijn innerlijke rust nog niet gevonden.
Misschien, heel misschien, kan jij me daarbij helpen...
Ze razen door me heen als een orkaan.
Ik kan ze niet beschrijven.
Jij ook evenmin.
Jij snapt mij ook niet.
Jij begrijpt het ook niet,
als ik weer een boos de klas inkom,
of als ik superblij ben.
Alleen, lang blijf ik zo niet.
Je vind het allesbehalve leuk.
Maar troost je, het hangt me ook de keel uit.
Ik had het zelf ook liever anders gezien.
Weet je, ik kan er zelf niks aan doen!
Ik heb mijn innerlijke rust nog niet gevonden.
Misschien, heel misschien, kan jij me daarbij helpen...
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Woensdag, maart 03, 2004 22:15 |
| Wel, ik vidnt dit gedichtje wél mooi daphy :) Maar ik begrijp het wel degelijk, das normaal. En da komt door welgeteld 2 dingen: 1) onze leeftijd 2) wij zijn meisjes kweet het, cliché, maar tis zo. Kus en knuf, Jonike |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LivingInADream | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||