Hier
Verloren loop ik door ons lege huis
Je bent er niet of wel misschien?
Ogen prikken in m’n rug
Handen strelen teder m’n lenden
Jouw stem zacht als in een droom
M’n trui, jouw geur… als armen om me heen
Ondraaglijk verlangen
Ik draai me om… je bent er niet
Ik mis je… tot gauw schat!
Je bent er niet of wel misschien?
Ogen prikken in m’n rug
Handen strelen teder m’n lenden
Jouw stem zacht als in een droom
M’n trui, jouw geur… als armen om me heen
Ondraaglijk verlangen
Ik draai me om… je bent er niet
Ik mis je… tot gauw schat!
Reacties op dit gedicht
| Irdana: | Donderdag, maart 04, 2004 17:26 |
| je gedichtje gelezen mooi en warm !maar zoals ik uit jou gedicht op maken kan is het niet voor altijd dat je alleen zal zijn gelukkig maar groetjes irdana | |
Over dit gedicht
| Auteur: Riene | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||