soms voel ik me zo alleen
al zijn er 100 mensen om me heen
dan zie ik het even niet meer zitten
en zit(naar mijn idee)iedereen op me te vitten
dan moet ik even een arm om me heen
iemand die zegt:"je bent niet alleen!"
iemand die begrijpt hoe ik me voel
en zonder woorden snapt wat ik bedoel
even een schouder om op te huilen
vriendschap, die je tegen geen goud kunt ruilen
iemand tgen wie ik even kan praten
iemand, die me nooit alleen zal laten
zo'n iemand die mijn verdriet verstaat
en me helpt met raad en daad
iemand die voor mij door't vuur gaat
en altijd, wanneer ook, voor me klaar staat
ik heb eindelijk zo iemand en wil die nooit meer kwijt!!