leeg
Ik voel het weer
steeds weer
die leegheid van binnen
niks tegen te beginngen
het doet zeer
maar toch voel ik het niet
het enige wat ik merk
is een megadiep verdriet
ik voel het weer
het is er weer
waarom ben ik zo leeg
als een doodlopende steeg
op zo'n moment
dringt niks tot me door
en ik keer pas weer terug
als ik mijn bezorgde vrienden hoor
ik voel het weer
waarom nu weer
niet alleen om het cijfer
ik ben een bodemloze vijver
niemand die het begrijpt
ik snap mezelf dan niet meer
ik denk aan niets
want het komt alweer
*geupt door Cora*
steeds weer
die leegheid van binnen
niks tegen te beginngen
het doet zeer
maar toch voel ik het niet
het enige wat ik merk
is een megadiep verdriet
ik voel het weer
het is er weer
waarom ben ik zo leeg
als een doodlopende steeg
op zo'n moment
dringt niks tot me door
en ik keer pas weer terug
als ik mijn bezorgde vrienden hoor
ik voel het weer
waarom nu weer
niet alleen om het cijfer
ik ben een bodemloze vijver
niemand die het begrijpt
ik snap mezelf dan niet meer
ik denk aan niets
want het komt alweer
*geupt door Cora*
Reacties op dit gedicht
| nelebees: | Zaterdag, maart 06, 2004 16:51 |
| knuffel-knuffel, smak-knuffel, aai-aai, troost-troost... zo, een klein voorraadje, dit steek je maar binnenin je en dan ben je niet meer leeg... ;-) heel mooi dichtseltje, recht uit het hart, mooi:-) blijven schrijven hé:-) soen |
|
| Sunny: | Vrijdag, maart 05, 2004 16:41 |
| Heel herkenbaar... oooo zoooo begrijpend. Maar is het soms niet normaal dat we ons zo leeg lijken te voelen, als dat diepe, woekerende verdriet ons hele lichaam vult. Maar schrijf erover, praat erover... en je zal zien, gedeeld verdriet... gedeelde gevoelens, brengen ons steeds dieper, dichter bij onszelf. En je zal zien... er zijn best mensen die je begrijpen. Laat je voeden door hen... zodat je weet - voelt dat je HELEMAAL NIET BODEMLOOS bent! Leef met j |
|
Over dit gedicht
| Auteur: treza | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||