Eeuwig zal ik wachten, tot mijn dromen dan eindelijk uitkomen.
Wanneer komt het moment, waarop ik altijd al zat te wachten?
Een tijd waar ik naar smachten, een tijd voor eeuwigheid.

Alles ging zo goed, tot dat ene moment waarop jullie het zeiden.
Mijn hele wereld storte in, terwijl ik het toch ook al had verwacht.
Wanneer komt de tijd terug waar ik naar smachten, een tijd voor eeuwigheid?

Alles ging in èèn klap achteruit, mijn school, mijn vriendschappen alles...
Ik kon me nergens meer op concentreren, zag steeds dat ène beeld weer voor me.
Zal de tijd nog terug komen waar ik naar smachten, een tijd voor eeuwigheid?

Ik zit hier helemaal alleen, alleen in het diepere zwarte gat.
Ik maakte er maar het beste van, en dacht dat ik het allemaal wel aan kon.
Maar nee ik sta niet zo sterk in mijn schoenen, zoals iedereen nog steeds denkt.
Ik wil de tijd terug waar ik naar smacht, een tijd voor eeuwigheid.

Ik weet dat dit niet jullie droom is, maar de mijne zeker wel!
Ik wou dat alles weer zo was, ik lig nog steeds elke nacht te huilen om alles.
Om alles wat er toen was, ik kan maar geen conclusie eruit halen.

Waarom moest het nou net zo gaan, en dan helemaal zo...
Niemand snapt me, iedereen zegt dat het wel weer overgaat.
Toch loop ik er al jaren mee, met de schokmomenten van toen.
Wanneer komt de tijd terug waar ik naar smachten, een tijd voor eeuwigheid?