Als eeuwenoude wijsheid.
Als eeuwenoude wijsheid,
gebaseerd op bijgeloof - ongelofelijk -
Wolken kriebelend aan mijn satijnen verstand,
ontmanteld door de waarheid,
laat ik vloeiend bestaan waar mijn gevoel,
ongeremd naar verlangt
Ik pak je hand,
geloof in mijn illusie,
kom dan zweven we,
in mijn droomwereld,
Voordat ik word gewekt,
door de realiteit.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||