twee ogen...
twee ogen
twee ogen kijken uit het raam…
een paar ogen waarin je de pijn ziet…
alles raast voorbij…
terwijl ik staar uit het raam…
twee ogen die kijken naar de wereld…
een paar ogen dat kijkt zonder te zien…
een statig gebouw, bomen die wuiven…
het gaat allemaal langs me heen…
twee ogen die niets zien…
een paar ogen zonder doel…
de trein rijdt langzaam door…
alsof hij, net als ik, zijn bestemming nooit zal halen…
Reacties op dit gedicht
| Mrnn: | Zaterdag, maart 06, 2004 10:45 |
| Het is heel moeilijk om te leven zonder een doel te hebben. Ik vind dat je het heel duidelijk en mooi hebt geschreven. Heel erg herkenbaar. Succes... zet door! | |
Over dit gedicht
| Auteur: zonnewolkje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||