Kan niet meer ontwijken..
hoe jouw ogen durven spreken
en je hart durft toe te laten
laat mij verder weg verdwijnen
om vervolgens meer te haten
en ’n onbedwongen contact
wilt dichterbij betreden
zoals ik het altijd al had
ontweken en vermeden
je blik gaat over wegen
met betekenis van mijlenver
ik kan niet meer ontwijken
zie ogen her en der..
en je hart durft toe te laten
laat mij verder weg verdwijnen
om vervolgens meer te haten
en ’n onbedwongen contact
wilt dichterbij betreden
zoals ik het altijd al had
ontweken en vermeden
je blik gaat over wegen
met betekenis van mijlenver
ik kan niet meer ontwijken
zie ogen her en der..
Reacties op dit gedicht
| neltepelt: | Maandag, maart 08, 2004 18:06 |
| Ogen zijn er om te gebruiken. Je kan er veel gevoelens mee ontluiken. Als je dat nu eens wist Zou je minder gedachten hebben verkwist door een gebrek aan woordenschat. Als je nu maar eens wat beter gekeken had!! Begrijp je nu waarom ik zo graag gewoon wat naast je lach. Tis omdat ik heel traag recht door je masker zag. Tis zo mooi om dat begrip in elkaar te vinden. En je niet direct onnodig op te moeten winden. Door dat je weer eens verg |
|
| Oorlam: | Maandag, maart 08, 2004 14:57 |
| steeds meer ijzingwekkend... sterk, aai, |
|
| de nifter: | Zaterdag, maart 06, 2004 14:29 |
| hmmmmmmje zou er bijkans paranoïde van worden... niet mer kunnen ontwijken komt toch niet onbedwongen over.... hmmmmm.... mag ik er nog even over nadenken? (en ondertussen je rechterneusvleugel op mauve) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||