Laatst keek ik naar de sterren zoals ik al vele maanden deed.
Maar deze keer was anders dan anders dr was een ster jou ster normaal zo stralend van trots vreugde aan de hemel vonkelden.
Stond er nu somber,anstig en verlaten bij.hier schoot jij door me hoofd je angst je verdriet je pijn ik wil nu bij je zijn.
Nu ik omhoog kijk is die ster volledig verdwenen jou ster heb je de moed opgegeven kan ik je dan echt niks meer geven wil je niet meer leven.
Ik ga slapen met me ogen open starend naar die plek waar jou ster stond.
Zou je ooit weer stralen of heb je de moet opgeven en wil je echt niet meer leven