Zelfs met vergrootglas..
zekere prestaties
maken me bang
ik ben in de ban
van je doen en laten want,
ik denk toch echt
dat mijn gevoel niet strandt
en door aderen woedt,
over vaten drijft
en pijn zo wordt gevoedt
want ik ben niets doch
jouw woorden vertellen
dat het andersom is
de onbewuste competitie
overwint mijn realisme
maar de echte definitie
ligt zoveel dieper
en zelfs met vergrootglas
krijg ik de vlakte niet glad
toen ik je woorden las
had ik het écht gehad..
maken me bang
ik ben in de ban
van je doen en laten want,
ik denk toch echt
dat mijn gevoel niet strandt
en door aderen woedt,
over vaten drijft
en pijn zo wordt gevoedt
want ik ben niets doch
jouw woorden vertellen
dat het andersom is
de onbewuste competitie
overwint mijn realisme
maar de echte definitie
ligt zoveel dieper
en zelfs met vergrootglas
krijg ik de vlakte niet glad
toen ik je woorden las
had ik het écht gehad..
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, maart 09, 2004 18:37 |
| heel sterk, een van je sterkere de laatste week! |
|
| de nifter: | Dinsdag, maart 09, 2004 08:50 |
| nou.... volgens mij is niets dan zo slecht nog niet. | |
| Quo Vadis?: | Maandag, maart 08, 2004 18:41 |
| Das nou het leven. *smile!* ;o)x |
|
| Ninandra: | Maandag, maart 08, 2004 16:49 |
| Geen woorden voor, t is mooi, droevig, pijnlijk en confronterend.. zucht Ps; Lief, zal k es ffies mn strijkijzer uit de kast halen? Wedden dat ik t glad krijg! :D kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||